RESPEK VIR DIE BEDIENAARS VAN DIE WOORD
Stes de Necker
Julle voorgangers hou wag oor julle lewe en moet aan God rekenskap gee.” (Hebr. 13: 17)
In vers 7 van Hebreërs 13 staan daar: “Dink aan julle voorgangers wat die woord van God aan julle verkondig het.”
Die voorgangers waarna in Hebreërs verwys word beteken nie voorvaders nie! Dit beteken dié wat op die Christelike terrein die leiding neem soos bv. ouderlinge, sendelinge, leraars ens.
Heb. 13: 17 “Julle voorgangers hou wag oor julle lewe en moet aan God rekenskap gee. Wees gehoorsaam en onderdanig aan hulle, want dan sal hulle werk met vreugde kan doen en nie kla nie; anders het dit vir julle geen nut nie.”
Anders as in vers 7, wat na hierdie leiers in die verlede tyd verwys (verkondig hét), verwys vers 17 na die huidige geestelik leiers. Die opdrag is duidelik: “Wees gehoorsaam en onderdanig aan hulle.”
In 1 Tes. 5: 12-13 staan daar: “ (12) Broers, ons vra julle: Erken die mense wat so hard onder julle werk en julle in opdrag van die Here lei en teregwys. (13) Betoon in liefde die hoogste agting aan hulle ter wille van hulle werk.”
Terwyl die teksvers dus verseker ook verwys na gehoorsaamheid (agting) aan die voorganger, lê die diepere betekenis daarvan in gehoorsaamheid aan God.
Soos met so baie ander dinge in die lewe, kry ons ook met betrekking tot hierdie opdrag, dat sommiges óf glad nie, óf totaal oorboord gaan met hierdie eerbetoning. Dit is veral onder die sektariese bewegings waar ons aan die een kant die onderhoriges kry wat die leier slaafs navolg in ʼn soort van verafgoding, en aan die ander kant die leiers kry wat op grond van hierdie skrifgedeelte, soos outokrate heersers oor hulle “gemeentes” regeer.
As gevolg van hierdie ekstreme, is daar in die verlede reeds baie lewens vernietig, of totaal onherstelbaar beskadig. Dink byvoorbeeld maar net terug aan die sektariese Jim Jones van Amerika wat in die 1970’s, 909 van sy aanhangers selfmoord laat pleeg het deur gif te drink.
In 1 Tim. 5: 20 sê Paulus: “Dié wat verkeerde dinge doen, moet jy openlik bestraf sodat die ander ook afgeskrik kan word.” Bestraf in hierdie gedeelte beteken om so een selfs van sy amp te onthef.
In Calvin's Commentaries [Baker], Bld. 352-353, word die kerkleier Calvyn aangehaal wat in sy kommentaar oor Hebreërs 13 vers 17 sou gesê het: “the Apostle* speaks only of those who faithfully performed their office; for they who have nothing but the title, nay, who use the title of pastors for the purpose of destroying the Church, deserve but little reverence and still less confidence.” *Calvyn het geglo die boek Hebreërs was deur Paulus geskryf.
ʼn Bekende oudleraar van Bloemfontein vertel my eenkeer hoe ʼn groep beswaarde ouderlinge van ʼn naburige gemeente hom gaan sien het, om raad te vra oor hoe hulle van hulle predikant ontslae kan raak. Tydens die ouderlinge se verduideliking van hoekom hulle nou eintlik van die leraar ontslae wou raak, het hy agtergekom dat die ouderlinge eintlik bitter onbillik teenoor die predikant was en toe sê hy vir hulle:
“Soos ek dit sien het julle drie opsies. Eerstens kan julle probeer om, tydens sy preke, die predikant vierkantig in die oë te kyk en so nou en dan “Amen” of “Halleluja” uit te roep; want dan preek hy hom dood.
As dit nie werk nie, kan julle probeer om hom gereeld op die skouer te klop en hom te vertel wat se groot werk hy in die gemeente doen; want dan werk hy hom dood.
En as dit óók nie werk nie, dan vra julle hom om vir julle werk te gee om in die gemeente te doen; want dan sterf hy verseker aan ʼn hartaanval.”
Vir ʼn leraar, hou vers 17 van Hebreërs 13, ʼn enorme verantwoordelikheid in: Om toesig te hou en rekenskap aan God te gee van hulle pligte in die gemeente.
Om die predikante in hierdie verantwoordelikheid by te staan, bestaan daar in meeste gereformeerde kerke, onder andere ook ʼn “Kommissie vir Leer en Aktuele Sake” wie se plig dit is om oor die suiwer bediening en gemeentelike sorg van die kerk, toesig te hou.
In die Griekse vertaling van Hebr. 13: 17 word die woord “agrupneo” gebruik vir “hou wag”. “Agrupneo” beteken letterlik “Hou jouself wakker”. Vir enigeen om oor ʼn ander se lewe (siel) wag te hou is ʼn oorweldigende taak en verantwoordelikheid, wat sekerlik die grootste agting en waardering verdien.
Ons is gewoond om Sondae kerk toe te gaan en na die diens weer huis toe, om die gebraaide skaapboud, wat in die oond wag, te geniet. Ongelukkig het sommiges van ons die gewoonte ontwikkel om huis toe te gaan om “gebraaide predikant” te gaan geniet!
Dit is elke Christen gelowige se plig om voortdurend vir ons leraars te bid en God se seën op hulle groot taak te vra. Ons moet altyd onthou, dit is nie ons wat die predikante tot God se diens geroep het nie; dit is God self. Of ons nou van n predikant hou of nie, dit is ons plig om voortdurend vir ons leraars te bid. God sal Sy seen en Sy vrugte op die regte tyd laat kom. Hierdie versoek (opdrag) om vir ons leraarste bid, vind ons op ʼn paar plekke in die sendbriewe van Paulus:
Rom. 15 : 30-31: “ (30) … Stry saam met my deur vir my te bid (31) dat God my veilig mag hou tussen al die gelowiges in Judea en dat my hulp aan Jerusalem aanvaarbaar mag wees vir die gelowiges daar.”
Ef. 6: 19 “Bid ook vir my dat wanneer ek preek, God my die woorde gee dat ek die geheimenis van die evangelie met vrymoedigheid kan bekend maak.”
Kol. 4: 3-4: “… bid tegelykertyd ook vir ons. Bid dat God vir ons ʼn deur vir die woord oopmaak sodat ons die geheimenis van Christus kan verkondig… (40 Bid dat ek dit duidelik sal verkondig soos dit my opgelê is.”
1 Tes. 5: 25 “Broers, bid ook vir ons.”
2 Tes. 3: 1 “Verder, broers, bid vir ons, sodat die woord van die Here vinnig mag versprei en oral oorwin soos by julle.”
Wanneer laas het jy vir jou leraar gebid, of vir hom dankie gesê vir wat hy vir jou beteken?
No comments:
Post a Comment